Buddyjski Ośrodek Medytacyjny
w Katowicach

Buddyzm narodził się w starożytnych Indiach. Z czasem rozwinęły się trzy główne gałęzie buddyzmu mające w esencji ten sam cel, podkreślające jednak różne aspekty nauk Buddy. Nauki Terawady i Mahajany rozpowszechniły się w południowej i zachodniej Azji. Wadżrajana pozostała w Indiach, przekazywana tajemnie z nauczyciela na ucznia. W ten sposób zachowano najwyższy poziom nauk Buddy.

Teksty buddyjskie tłumaczono w Tybecie od XVII wieku jednak nie praktykowano go powszechnie. W VIII wieku król Trisong Detsen ustanowił buddyzm religią państwową i zaprosił do Tybetu wielu znanych mistrzów. Był wśród nich legendarny Guru Rinpocze (Padmasambawa). Jego nauki praktykuje szkoła Ningma, jedna z czterech głównych szkół buddyzmu tybetańskiego.

Bohaterski Marpa (1012-1097) trzykrotnie przeprawiał się przez Himalaje z Tybetu do Indii, medytując i ucząc się od wysoce urzeczywistnionych mistrzów. Marpa sprowadził do Tybetu ważne przekazy, wśród nich najwyższe nauki Wielkiej Pieczęci (sanskr. Mahamudra). Wykonał również wiele ważnych tłumaczeń. Od niego zaczyna się w buddyzmie tybetańskim tradycja Kagju. Po Marpie linię przekazu kontynuowali Milarepa, Gampopa i Dysum Czienpa – I Karpama. Od czasów I Karmapy linia przekazu znana jest jako Karma Kagyu i jej głowami są Karmapowie. Do dziś istnieją również inne linie Kagju.

Cztery główne szkoły buddyzmu tybetańskiego: Ningma, Sakja, Kagju i Gelug, po całkowitym unicestwieniu buddyzmu w Indiach zachowały nauki Hinajany, Mahajany i w szczególności Wadżrajany. W latach 50. po inwazji komunistycznych Chin na Tybet, nauczyciele wszystkich szkół uciekli do sąsiednich krajów. W rezultacie Buddyzm Diamentowej Drogi jest teraz szeroko praktykowany na zachodzie.

Jedna z czterech głównych szkół buddyzmu tybetańskiego, wywodząca się od historycznego Buddy.

Tilopa — W starożytnych Indiach nauki przekazywano z nauczyciela na ucznia przez około 1500 lat. W X wieku, według historii, wędrowny asceta Tilopa (988-1069) osiągnął pełne urzeczywistnienie. Tilopa przekazał wiele nauk, wśród nich „Mahamudrę znad Gangesu”, której Lama Ole Nydahl często naucza na kursach. Tilopa wybrał Naropę na swojego ucznia.

Naropa (1016-1100) był profesorem filozofii buddyjskiej. Tilopa stosował bardzo mocne metody by przełamać jego przywiązanie do koncepcji (12 głównych prób Naropy) i ostatecznie Naropa urzeczywistnił znaczenie nauk. Naropa usystematyzował medytacje przekazane mu przez Tilopę jako znane Sześć Jog Naropy, które praktykowane są do dziś w linii Karma Kagju.

Marpa Tłumacz (1012-1097) miał rodzinę i prowadził interesy. Był również w pełni urzeczywistnionym mistrzem buddyjskim. Trzykrotnie odbył piechotą niebezpieczną podróż z Tybetu do Indii przez Himalaje. Marpa połączył nauki Mahamudry od mistrza Maitripy oraz medytacje na wewnętrzne energie (Sześć Jog) od Naropy. Marpa przetłumaczył na tybetański wiele ważnych nauk, był pierwszym tybetańskim mistrzem tej linii i założycielem szkoły Kagju.

Milarepa miał mroczną młodość, wykorzystywał czarną magię by mścić się na licznych oprawcach swojej rodziny. Kiedy odczuł żal, zwrócił się do buddyzmu by oczyścić złe wrażenia. Dla swojego nauczyciela Marpy zbudował gołymi rękami kilka wież, które tamten bezlitośnie kazał mu rozebrać. W ten zręczny sposób Marpa usunął wiele karmicznych przeszkód swojego ucznia. Milarepa spędził lata na odosobnieniu i osiągnął oświecenie. Słynie ze swych pieśni.

Gampopa był najbardziej znanym uczniem Milarepy. Żona „Doktora z Dagpo” zmarła w wyniku choroby. Na łożu śmierci obiecał jej, że już się nie ożeni i tak został mnichem. Uczył się od Milarepy, osiągnął urzeczywistnienie i zgromadził wokół siebie około 50,000 uczniów.

Reczungpa to olejny uczeń Milarepy, jogin, wniósł do linii Karma Kagju kilka ważnych przekazów i – wraz z Gampopą – był nauczycielem Dysum Czienpy (1110-1193). Spotykając Dysum Czienpę Gampopa powiedział swoim uczniom: „Chce być moim uczniem by utrzymać moją linię dla przyszłych czujących istot, jednak w rzeczywistości już osiągnął cel ścieżki.”

I Karmapa Dysum Czienpa został kolejnym dzierżawcą linii Karma Kagyu. Przed śmiercią powiedział swoim uczniom: „Odrodzę się by zachować i rozprzestrzeniać te nauki.” Zgodnie z tą przepowiednią wkrótce pojawił się II Karmapa, bardzo wcześnie oznajmiając wszystkim że jest Karmapą. Karmapowie są najstarszą linią odradzających się nauczycieli buddyzmu tybetańskiego, która od czasu Dysum Kienpy nazywa się Karma Kagju, od imienia Karmapy. Linia Karma Kagju trwa aż do XVII Karmapy obecnie.

XVI Karmapa Rangdziung Rigpe Dordże. W pełni oświecony mistrz, był głównym nauczycielem Lamy Ole i Hannah. W Medytacji XVI Karpamy, naszej głównej praktyce, uosabia właściwości Buddy.

XIV Szamarpa Kunzig Szamar Rinpocze — Szamarpowie są po Karmapach drugą linią Karma Kagyu. XIV Szamar Rinpocze odegrał główną rolę dla ochrony linii Karma Kagju i był urzeczywistnionym nauczycielem.

XVII Karmapa Taje Dordże – Obecny XVII Karmapa Taje Dordże jest odpowiedzialny za ponad 900 klasztorów i ośrodków buddyjskich na świecie, w tym również za ośrodki Diamentowej Drogi.

Lopon Tseczu Rinpocze był kluczową postacią buddyzmu w Nepalu i miał ogromny wpływ na zachodzie. Nadzorował budowę największej buddyjskiej stupy na zachodzie i udzielił wielu nauk.

Lama Ole Nydahl wraz z żoną Hannah Nydahl dostali od XVI Karmapy zadanie rozprzestrzeniania buddyzmu na zachodzie. Podróżując od lat 70. nieustannie , założył ponad 700 ośrodków Diamentowej Drogi.

Hannah Nydahl — przyjaciółka, tłumaczka i powierniczka najwyższych lamów linii Karma Kagju, sama była również zdolnym i pełnym współczucia nauczycielem buddyjskim.

Lama Dzigme Rinpocze otrzymał obszerne nauki od swojego wujka XVI Karmapy, który poprosił go, by był jego przedstawicielem na zachodzie. Do dzisiaj utrzymuje tą funkcję. Jest bardzo szanowanym, pełnym ciepła i przyciągającym zainteresowanie nauczycielem.

Maniła Lama Szierab Gjaltsen Rinpocze – wysoce szanowany mistrz linii Karma Kagju, poprowadził uczniów do wspólnych recytacji miliardów mantr, uzyskując w ten sposób tytuł ‘Maniła’. Często naucza podczas kursów Diamentowej Drogi, w przerwie od swojej pracy na wschodzie.

Lama Ole cały rok podróżuje po świecie, jednak nie może być wszędzie. Wielu swoich uczniów upoważnił do nauczania w jego imieniu. Udzielają oni publicznych wykładów na tematy związane z buddyzmem Diamentowej Drogi w każdym kraju, gdzie istnieją nasze ośrodki.