Buddyjski Ośrodek Medytacyjny
w Katowicach

„Medytacja jest prezentem umysłu dla samego siebie.”
– Lama Ole Nydahl
Medytację zaczynamy od uspokojenia i skupienia umysłu. W tym celu zwykle koncentrujemy się na oddechu lub na obiekcie. Tą skupioną uwagę wykorzystujemy potem do rozwinięcia wglądu. Najwyższym celem medytacji buddyjskiej jest wgląd w naturę umysłu – oświecenie.
Medytując na Buddę lub na podobne Buddzie właściwości wyzwolonego i oświeconego nauczyciela, można osiągnąć obydwa cele. Zewnętrzna forma przyciąga i utrzymuje uwagę, a dzięki wglądowi, że nasza własna natura jest oświecona tak, jak natura Buddy, można zrobić szybkie postępy.

Medytacja jest w stanie doprowadzić nas do oświecenia. Będąc jednak ciągle w drodze do tego celu, dostrzeżemy inne płynące z niej korzyści.
Kiedy rozpraszamy się podczas medytacji, wracamy uwagą do obiektu medytacji. Ćwiczymy w ten sposób nie podążanie za myślami i emocjami. Jesteśmy ich po prostu świadomi. Kiedy ten nawyk przeniknie do naszego życia zauważymy prawdopodobnie, że poprawiają się nasze relacje z ludźmi. Nie tak prędko reagujemy gniewem czy zazdrością, a jeśli nam się zdarzy, szybciej odzyskujemy równowagę.
Medytacja może nam dać szerszą perspektywę i w efekcie prowadzić do zmniejszenia stresu. Mniejsza ilość doświadczanego stresu daje całą gamę korzyści fizycznych i mentalnych – mamy więcej energii, lepiej śpimy i jesteśmy po prostu szczęśliwsi.
W naturalny sposób wykorzystujemy ten nadmiar płynący z medytacji by pomagać innym. Dzięki coraz większej przejrzystości dostrzegamy co przyniesie największy pożytek na jak najdłuższy czas. Potem wkładamy w to naszą moc. Działanie w taki sposób tworzy więcej dobrych wrażeń w umyśle, co z kolei sprawia, że medytacja staje się łatwiejsza i skuteczniejsza.
Identyfikacja z nauczycielem (sanskr. guru joga) jest specjalną metodą medytacji, szczególnie cenioną przez szkołę Karma Kagju. Medytując na oświeconego nauczyciela pamiętamy, że nauczyciel urzeczywistnił naturę umysłu. Form nauczyciela reprezentuje wtedy oświecony umysł. My również posiadamy takie właściwości. Oświecenie wykracza poza wszelkie granice, co oznacza że musi być zawsze i wszędzie. Wszystkie istoty, w tym my sami, jesteśmy buddami, którzy po prostu tego jeszcze nie odkryli.
Otwartość na żywy przykład nauczyciela pomaga nam zobaczyć jak wygląda oświecenie. Widzimy, że nie jest to nic abstrakcyjnego lub przeznaczonego tylko dla innych. Patrząc na nauczyciela widzimy te właściwości na zewnątrz, patrząc we własny umysł podczas medytacji doświadczamy ich wewnątrz, w końcu uświadamiamy sobie że podział na wewnątrz i zewnątrz już dłużej nie ma sensu.
„Stopienie własnego umysłu z umysłem nauczyciela to najgłębsza praktyka i najszybsza ścieżka do urzeczywistnienia. To siła życiowa tej ścieżki i praktyka która łączy w sobie wszystkie inne.”
– Dilgo Kjentse Rinpocze (1910-1991)

Nauczyciele buddyjscy radzą, że najlepiej medytować regularnie. Jeśli medytowałeś na XVI Karmapę w ośrodku Diamentowej Drogi, odpowiadało Ci się ogólne uczucie tej medytacji oraz ludzie w ośrodku, oznacza to prawdopodobnie, że medytacje Diamentowej Drogi do Ciebie pasują. Możesz używać tych metod również poza ośrodkiem.
Dobrze jest przyjąć schronienie zaraz na starcie dnia – otworzyć się na cel oświecenia, nauki które nas tam prowadzą, przyjaciół na drodze oraz wybranego nauczyciela. Zwrócenie umysłu w kierunku oświecenia i wzmocnienie życzenia bycia pożytecznym dla innych nadaje doskonały kierunek naszym działaniom.
Po przyjęciu schronienia możemy wykorzystywać krótkie momenty w ciągu dnia na nieformalne sesje medytacyjne, wykonując skróconą wersję medytacji na nauczyciela, której nauczyliśmy się w ośrodku. Oczywiście koniecznie włączamy w plan dnia formalne sesje medytacyjne, dzięki czemu będziemy stawać się nie tylko starsi, ale również mądrzejsi.
„Po pierwsze, staraj się wszystkich i wszystko widzieć na jak najwyższym poziomie. Medytuj kiedy to możliwe, nawet jeśli to będzie tylko kilka minut. Nie oceniaj swojej medytacji i ciesz się świadomą przestrzenią poza i pomiędzy doświadczeniami. To esencja buddy i źródło najwyższej, ponadczasowej radości.”
– Lama Ole Nydahl, wywiad opublikowany w ‘Buddhism Today’, wyd.20

Po nauczeniu się medytacji i wykonaniu jej z kimś w ośrodku, możesz praktykować wszędzie. Większość buddystów Diamentowej Drogi łączy wygodę medytowania w domu ze wsparciem płynącym z medytowania w ośrodku, wraz z innymi wykonującymi tą samą praktykę. Jest to szczególnie ważne, jeśli zdecydujemy się podążać ścieżką Diamentowej Drogi i rozpoczniemy praktyki wstępne. Przebywanie z sangą to doskonały sposób na wzmocnienie zarówno przyjaźni, jak i własnej praktyki.

Dają możliwość bardziej intensywnej praktyki oraz nauczenia się czegoś nowego. Jeżdżenie na kursy medytacyjne, bliskie i dalekie, małe i duże, jest bardzo popularne wśród buddystów Diamentowej Drogi, dostarczając wzbogacającej wymiany z nauczycielem oraz innymi praktykującymi.

Oprócz ośrodków miejskich jest wiele ośrodków odosobnieniowych, dalej od pełnego ruchu świata. Krótkie odosobnienia wykorzystywane są zwykle jako okresy intensywnej praktyki, dłuższe mogą się odbyć jedynie po konsultacji z lamą.

Medytacji można się nauczyć w każdym z naszych ponad 700 ośrodków na świecie. Początkujący muszą uzyskać ustne wskazówki, by praktykować we właściwy sposób. Medytowanie z grupą to świetny sposób na nauczenie się medytacji, doskonale pomaga również utrzymać motywację do praktyki.
Nasze medytacje, wraz z poglądem Wielkiej Pieczęci (Mahamudry) mogą doprowadzić do wyzwolenia i oświecenia w jednym życiu. To tradycyjne praktyki linii Karma Kagju buddyzmu tybetańskiego, przekazane Lamie Ole przez mistrzów linii i przetłumaczone na zachodnie języki dla naszego zrozumienia.

Codzienna praktyka buddyzmu Diamentowej Drogi. Jest główną praktyką we wszystkich naszych ośrodkach a większość buddystów wykonuje ją codziennie. Wyobrażamy sobie w niej XVI Karmapę – urzeczywistnionego nauczyciela – i otrzymujemy od niego błogosławieństwo ciała, mowy i umysłu. Stapiamy się z jego właściwościami i zostajemy ze świeżym, szerszym i mniej osobistym poglądem na świat. XVI Karmapa sam ułożył tą medytację i poprosił Lamę Ole i Hannah by nauczali jej jako głównej praktyki na zachodzie. Jest bardzo skondensowana i bardzo skuteczna.